Een zeer interessante plant, de mirte. Deze bijzondere groenblijvende Myrtus communis komt uit het middellandse zeegebied en heeft net als alle mirte-achtigen (zoals de Eucalyptus of gomboom en de Callistemon of lampenpoetser uit Australië) aromatisch blad dat vooral bij kneuzing een jeneverbesgeur afgeeft. De dichte struik is hier aan de kust voldoende winterhard en windbestendig. Er verschijnen in het voorjaar en in de zomer geurende witte bloemen van 3cm met gele meeldraden. Nadien verschijnen blauwzwarte bessen. In het midden oosten worden deze vruchten als specerij gebruikt, mursins genaamd. Het blad wordt gebruikt bij lamsvlees, varkensvlees en gevogelte. De aromatische olie wordt toegepast in de parfumindustrie, in zeep en huidverzorgingsproducten. Ook in de geneeskunde wordt de plant gebruikt bij in- en uitwendige infecties. Mirte kweek je best in goed gedraineerde bodem, neutraal of kalkrijk en in volle zon. Dat in de oudheid de plant in verband werd gebracht met de godin van de liefde zal niet verbazen. De plant met zijn puur witte bloemen werden dan ook bij veel rituelen en als bruidsbloem gebruikt. Ook in Zuid Amerika heeft de mirte verwanten : Luma chequen en Luma apiculata, twee groenblijvende opgaande aromatische heesters uit Zuid-Amerika (Argentinië en Chili) met gelijkaardige witte bloemetjes en afschilferende schors. Zij zijn zeer goed bruikbaar in bloemstukjes als buxusvervanger bijvoorbeeld. Door de aromatische stoffen houden deze blaadjes nog langer hun geurend groene kleur ! Er bestaan ook bonte variëteiten, die licht in de tuin brengen.

De Myrtus ugni of ook wel Ugni molinae genaamd is een laagblijvende soort uit Chili met heerlijke rode eetbare aromatische vruchten. Verrukkelijk !

Peter