De zachte temperaturen van begin november zorgen ervoor dat de biologische klok bij vele tuinplanten een stuk ontregeld raakt. Verschillende planten laten de knoppen zwellen en rozen en hortensia weten maar van geen stoppen met bloeien.

Mooi is dit wel, maar de gevolgen kunnen nefast zijn indien een strenge vorst zou volgen.

Ook al het ongedierte is heel blij en het laat zich dan ook vermoeden dat er zich in het voorjaar heel wat plagen op onze tuinplanten zullen manifesteren. 

De aanhoudende regen zorgt er ondertussen voor dat heel wat planten wegkwijnen. Taxus is bijvoorbeeld een plant die absoluut niet graag natte voeten heeft. Soms jarenoude ribesplanten sterven af door overmatig vocht. 

De meeste grijze kustplanten zijn eerder droge standplaatsen gewoon. Indien de afwatering onvoldoende is kan ook hier wortelrot optreden.

Plantenwortels hebben ook lucht nodig. Bij een blijvende hoge grondwaterstand wordt de uitwisseling van zuurstof en koolzuurgas zeer moeilijk . Waterzieke grond vertoont door gebrek aan zuurstof een blauwe schijn : het in de bodem aanwezige ijzer is in gereduceerde vorm aanwezig.

Gelukkig zijn er ook veel planten die zich in hun element voelen in deze natte omstandigheden : de schijnels of Clethra alnifolia houdt van vocht. De waterstruiken of hortensia’s hebben het duidelijk naar hun zin dit jaar. De Baccharis halimifolia is een halfwintergroene plant die van nature in de zoutmoerassen van Noordoost Amerika voorkomt.

Dat de groenblijvende eucalyptussoorten eveneens natte bodems prefereren zou je op grond van hun grijs blad niet verwachten. Toch zijn het uitstekende ‘droogleggers’ van waterzieke gronden, omdat ze precies zoals wilgen en populieren heel wat water kunnen verdampen. Bovendien zijn ze even gemakkelijk te knotten en in toom te houden.

Als je het zo bekijkt zijn deze waterminnende planten uitstekende ‘pompen’! Koop er maar eens één die zoveel water verzet voor zo weinig geld !

Peter