Het is mei en de seringen beginnen zich met hun typische geurende bloempluimen te tooien. De gewone sering of Syringa vulgaris is een bladverliezende struik die rond 4 meter hoog wordt. De Syringa behoort tot de Olijffamilie waartoe eveneens de Forsythia of het Chinees klokje, de Fraxinus of es, de Jasminum of jasmijn, de Ligustrum of liguster en de Osmanthus of schijnhulst behoren. Dit zijn allen zeer sterke planten die uiterst geschikt zijn voor beplanting nabij de zee met zijn wind, zout en zand of klei. Nederlandse namen voor seringen zijn er genoeg : lila, jasmijn, kruidnagels, nagelblom… .Lees verder
Blikvangers
De Japanse dwergkwee Chaenomeles superba ‘Cameo’ is een sierheester die momenteel bloeit met dubbel zalmroze bloemen. Deze bladverliezende plant, die niet zo vaak wordt aangeboden wordt tot een meter hoog en breed. Er zijn eveneens rood en wit bloeiende variëteiten. De vruchten van deze struik verspreiden een aangename geur en kunnen als een potpourri in huis worden gebruikt.Lees verder
Late lente
Door de extreme weersomstandigheden is de natuur twee tot drie weken later dan normaal. Alles komt letterlijk pas uit de frigo. Door de noordenwind zijn planten in bakken veel rapper uitgedroogd, water geven zal hier nodig zijn.Lees verder
Lenteweekend
Na de lange slepende winter begint het danig te kriebelen om de tuin onder handen te nemen. Naast hier en daar wat bijknippen en fatsoeneren zal ook wel wat winterschade te voorschijn komen. Gelukkig zijn de meeste planten taaie rakkers : zij hebben het vermogen de barre winters te doorstaan via hun wortels waarin ze ook tal van reservestoffen opslaan. Een beetje beendermeel zal wonderen doen : het helpt de plant nieuwe wortels te maken en geeft hen weer energie om te bloeien. Beendermeel laadt de plantbatterijen weer op. Lees verder
Tuinperikelen
De trend van de natte winters lijkt zich te bestendigen. Al dat overtollig water is nefast voor de fijne haarworteltjes van onze tuinplanten; vooral droogteminners en zonnekloppers zoals lavendel, tijm, rozemarijn houden niet van natte voeten. Groenblijvende planten en heesters fungeren ook als pompen, zij zorgen ervoor dat de eromheen staande planten gedraineerd worden. Hun bladeren blijven immers water uit de bodem verdampen via de huidmondjes.Lees verder
Mirte en aanverwanten
Een zeer interessante plant, de mirte. Deze bijzondere groenblijvende Myrtus communis komt uit het middellandse zeegebied en heeft net als alle mirte-achtigen (zoals de Eucalyptus of gomboom en de Callistemon of lampenpoetser uit Australië) aromatisch blad dat vooral bij kneuzing een jeneverbesgeur afgeeft. De dichte struik is hier aan de kust voldoende winterhard en windbestendig. Er verschijnen in het voorjaar en in de zomer geurende witte bloemen van 3cm met gele meeldraden. Lees verder
Planten en konijnen
Ze zijn niet compatibel, deze langorige knaagdieren en onze waardevolle tuinplanten. Wij kunnen er hier van meespreken : in de wei achter de kwekerij huppelen ze vrolijk en vrij. Achter onze kniptuin zetten we nog pas maar nieuwe haagplantjes in of zij zetten er terstond hun scherpe tandjes in… .
Neen, het zijn onze vrienden niet, die vraatzuchtige huppelaars. Bij gebrek aan loof graven ook naar frisse wortels van onze kruiden, border en haagplanten.Lees verder
Decembertips
We kunnen nog steeds genieten van zachte temperaturen. Ideaal om nog wat tuinklusjes op te knappen.
Zoals het opruimen van afgevallen bladeren. Hou ze bij en verdeel ze rond vorstgevoelige planten. Verdorde stengels en bladeren van vaste planten bieden ook bescherming tegen de koude. Ruim daarom uw plantenborders pas op na de winter. Ook het snoeien doen we liever in het vroege voorjaar, omwille van de winterbescherming die de takken nog kunnen geven. Lees verder
DE BEUK ERIN !
Beuken zijn zeer waardevolle haagplanten die in de winter hun gedroogd blad houden tot het nieuwe blad in het voorjaar ontluikt. Er zijn groene (Fagus sylvatica) en rode beuken (F.s. ‘Purpurea’). Door ze regelmatig te snoeien kunnen wij deze planten in haagvorm houden. In vrijstand worden dit immers prachtige bomen die een paar honderd jaar oud kunnen worden. In bosverband vormen beuken als het ware levende kathedralen met weinig ondergroei. Een bekend voorbeeld hiervan is het Zoniënwoud in Brussel. Er bestaat veel verwarring tussen beuk en haagbeuk (Carpinus betulus). Deze laatste heeft een gezaagde bladrand en tussen de nerven is het blad gewelfd. Haagbeuken zijn bekend omwille van het goede brandhout dat ze leveren. Het zijn minder grote bomen met een onregelmatig gevormde stam. Haagbeuken zijn echter meer geschikt voor aanplanting in de kuststreek dan beuk; wind wordt beter verdragen en ook deze soort behoudt min of meer zijn blad gedurende de winter (zolang het niet te hard gaat waaien…).
Als we willen dat onze kinderen en kleinkinderen hier in de Westhoek ook nog kunnen genieten van een mooie majestatische beuk dan wordt het hoogtijd dat we er hier en daar ééntje gaan planten, want je weet wel… : boompje groot, plantertje dood !
Peter
Rostrinucula dependens, de huilende buddleja
Rostrinucula dependens
is een Chinese bladverliezende struik die in cultuur nog steeds een echt buitenbeentje is. De struik uit de familie van de lipbloemigen (waartoe ook de lavendel, salie en tijm behoren) wordt ongeveer 150 centimeter hoog en bloeit laat op het seizoen: van september tot november. Op het einde van de takken verschijnen de 15 tot 25 centimeter lange, naar beneden afhangende bloemaren. De bloemen zijn roze-paars en hebben lange meeldraden.Lees verder